به قول یه بنده خدایی "اگه می خوای یک عمر به زور نری سر کار ، برو دنبال کاری که عاشقشی" . حالا که خوب فکر می کنم می بینم بیشتر عمرم کارایی رو که عاشقشون بودم به عنوان یک کار فوق برنامه و در ساعات مرده روز انجام دادم ؛ خیلی وقت ها هم وقت اضافی نداشتم . چه وقت درس خودن در دوره دبیرستان و دانشگاه و چه امروز در دوران کار . شاید دلیل این همه حسرت که رو دلم مونده همین باشه . این روزها بدجوری دارم به زور می رم سر کار . شاید همین هم یک نقطه شروع باشه .
کار کلا تنفره...