سوالات بی جواب

وقتی بچه بودم همیشه با خودم فکر می کردم ، آخر چرا خدا ما را آفرید ؟!!!

این سوال همیشه برایم بی جواب مانده . هنوز که هنوز است پاسخی برای سوال خودم نیافته ام . شاید اصلا خدایی نیست که جوابی برای سوالم وجود داشته باشد . آیا واقعا خدایی هست؟ در آن دوران کودکی وقتی با پدر هم صحبت می شدم این سوال را چندین بار پرسیدم . او کلی توجیه و دلیل منطقی می آورد اما نمیدانم  چرا سئوال من باز هم بی جواب می ماند ! 

 پدر برای من نشانه پاکی و معصومیت و بزرگواری یک مرد بود . هنوز هم هست . همیشه وقتی از پدیده ای به نام " حضرت علی " سخن به میان می آمد احساس می کردم پدر را می گویند ؛ چرا که هم نامند و در صفات همچون هم . بگذریم ... 

پدر می گفت انسان پس از مرگ نتیجه تمام اعمالش را می بیند . آن موقع من هم تایید می کردم که قانع شدم . اما همچون همین امروز دلم می خواهد بپرسم "آخر چرا خدا ما را آفرید که نتیجه اعمالمان را به ما برگرداند ؟!!! " 

بهترین نتیجه ای که یک روز با هم گرفتیم ، پس از اینکه کمی بزرگتر شده بودم این شد . ما نمی دانیم چرا ! اما می دانیم پدیده ای به نام خوبی هست . پس بهتر است خوبی کنیم تا پس از مرگ بتوانیم با آسودگی از خدا بپرسیم ، چرا ما را آفریدی . 

تا امروز به کسی بدی نکردم که در این دنیای پلیدی ها نامش را بدی بتوان گذاشت . اما امروز مدام با خودم می گویم اصلا خدایی هست که پاسخ مرا بدهد که چرا ما را آفرید ؟؟؟ اگر مردم و کسی پیدایش نشد که جواب سئوال مرا بدهد چه ؟!!! تازه هم هست آنقدر سوالهای دیگر در دلم هست که شاید این آخرین سوالم باشد .  مثلا :

 تا حالا کجا بودی ؟!!! 

خدا وکیلی می شود کلمه جبر و اختیار را برایم معنی کن ؟ 

از آزمایش خوشت می آید ؟ 

چرا این همه تعریف از قدرتت و حکمتت را که می شنویم مربوط به قرنها پیش است ؟ 

گفتی بهشت را برای کیا آفریدی؟ 

بهشتی در کار هست اصلا؟ 

جهنم ؟ چقدر از دنیای خودمون نفرت انگیز تره؟ 

شما که روحیت لطیفه و مهربونم هستی چرا جهنم ؟ 

می تونیم با هم حرف بزنیم ؟ 

چرا ما رو آفریدی؟